leefstijl

BLH in Sri Lanka (English version)

The Dutch organization Buro Leerlingenhulp (BLH) is a collective of child psychologists who help children with special needs. Driven by an interest in Eastern cultures and a dream to expand their skills and knowledge they started a collaboration with the SOS Children’s Village in Galle, where they are creating programs with the groupworkers to help the children. An interview with Lizette; owner of BLH.

Asia and Sri Lanka
‘I travelled a lot in Asia and fell in love with Sri Lanka. The country, the mindset and the people stole my heart’. Lizette and her family searched for a place where they could spend their holiday and at the same time work the local community. They found a beautiful place in Southern Sri Lanka where they got involved in the renovation of a house. As an architect her husband started a project (https://vimeo.com/261259789) and Lizette offered her help wherever she could, but she didn’t feel like it was enough. As a child psychologist she has an interest for children with special needs. ‘That was where I wanted to help’.

A dream
Back in the Netherlands Lizette started sharing her stories, dreams and ambitions with colleagues. ‘The East and the West, we can learn so much from each other! It would be great if we could combine ourskills and knowledge to help each other and grow and learn together.

For the 15th anniversary of BLH Lizette decided that she wanted to do something unique. She and her colleagues wanted to broaden their horizons and see how they could work together with other countries in creating opportunities for children with special needs.

SOS Children’s Village
Lizette her ideas led to actions and she decided to contact the SOS Children’s Village in Galle. Orphans and children who, for various reasons, cannot live with their parents, are offered shelter in these family homes. They are raised by specialized groupworkers and the group is seen as a family. ‘I asked if they would be interested in collaborating with the child psychologists of BLH. Last summer I went to visit the Children’s Village in Galle and it was a beautiful experience. We believe that both the Dutch and the Sri Lankan team can contribute in helping the children building up their self-esteem, dealing with stigma around mental health, offering psychological support for traumatized children, developing ways to treat learning- and behaviouralproblems and educate young adults to find their place in society, by cooperating and sharing their knowledge.

Specialists from BLH are now travelling to Sri Lanka. They work together with the groupworkers in the best interest of the children. ‘We are proud that the SOS Children’s Village in Galle gave the BLH-team the opportunity to exchange skills and knowledge with the groupworkers, so we can both benefit from learning about the cultural differences and similarities’. BLH believes that every child, with or without special needs, should be able to grow up in a safe environment and should have the opportunity to discover their potential and develop their talents. It all starts with the children!

Support
Are you a professional working in child care? Do you work in Sri Lanka and do you know everything about the culture? Would you like to work with Dutch child psychologists?

We are deeply interested in learning from each other and in meeting people who can guide us through the Sri Lankan field of mental health care and child psychology, sharing knowledge and learning with and from each other!

Contribute:
Are you just as excited as we are and would you like to contribute? Then please consider making a donation.
To donate

Contact details:
Lizette Scheer, l.scheer@buroleerlingenhulp.nl

Je kan de boom in met je faalangst

Midden in de Scheveningse Bosjes verdwijnt een touw in het bladerdak van een flinke beuk. “Yes, ik ben er!”, klinkt ineens een kinderstem van boven. “Zie je wel dat je het kan!”, roept begeleider Hedde vanaf de grond terwijl hij het touw nog wat strakker door zijn gordel haalt. “En ik heb je geen één moment zien twijfelen, een dikke vette 10 plus voor jou!”

Wie toevallig passeert, zou niet vermoeden dat het vrolijk klimmen een therapeutisch doel heeft. Dat is wat Hedde betreft alleen maar goed. “Ik ken maar weinig kinderen die staan te popelen om naar een coach of therapeut te gaan. Dat is hier wel anders. Kinderen genieten van wat we hier doen en balen als het klaar is.” Gekscherend: “Een sprintje bij aankomst, tranen bij vertrek. Voor minder doe ik het niet.”

Basisvaardigheden zelfvertrouwen
Dat de heilzame werking verstopt zit in actie en plezier is niet alleen prettig. Het is ook effectief. De Boomtopper coaching richt zich op kinderen met diverse uitdagingen, zoals angsten en faalangst, een laag zelfbeeld, problemen met het manifesteren van identiteit en (fysieke) kracht of het reguleren van spanningen. Vaak is er een onderliggend probleem met zelfvertrouwen. Niet zo gek, aldus Hedde. Om jezelf te vertrouwen moet je eerst ‘jezelf’ ontdekken en dat vereist basisvaardigheden die onze cultuur niet meer standaard leert aan onze kinderen.

In je lichaam leren wonen
“Een groot deel van mijn cliëntjes zit veel in het hoofd. Vanuit de buitenwereld ligt daar veel nadruk op. Een van de meest basale dingen die ik bijna iedereen leer, is meer in je lichaam komen. Het lichaam geeft rust, kracht, houvast, vertrouwen, identiteit. Wie in zijn lichaam leert wonen, is altijd thuis. En dat leer je niet door te praten. Dat leer je door actie en ervaring.” Boomklimmen biedt die actie, maar in de coaching is natuurlijk ook ruimte voor gesprek en ondersteunende oefeningen. “Je moet altijd naar het kind kijken. Sommige kinderen hebben wél baat bij een stukje cognitieve framing. Bij anderen loopt het pad veel meer via actie en positieve ervaringen. Ik laat kinderen ook wel eens boven in de boom een tekening maken. Er zijn vele wegen naar Rome.”

De factor mannelijkheid
En dan ligt de belangrijkste weg misschien nog wel voorbij het terrein van vormen en methodes. Je grenzen verleggen met een mannelijke coach (toch een zeldzaamheid), die je met veel humor, warmte en positiviteit in je kracht zet. Dat is een waarde op zich. Dat en een boom van 20 meter – hoe leuk en versterkend kan een ervaring zijn!

Er is een goede samenwerking tussen Hedde Meima en zijn Bureau Buitenlucht en BLH. Je kan via ons rechtstreeks de boom in, maar de Boomtopper coaching is soms ook onderdeel van een breder behandelplan. De coaching is geschikt voor kinderen en jongeren (én volwassenen!) vanaf 9 jaar. Nieuwsgierig, vragen? Kom maar door!

6x zó worden de eerste schoolweken de allerbeste van het jaar

Een van de leukste, maar ook pittigste weken in het schooljaar zijn de eerste schoolweken. Kinderen (en ouders niet te vergeten) gaan van het vakantieritme terug in het schoolritme inclusief bijbehorende kriebels voor wat er gaat komen dit jaar. Welke moeilijke rekensommen staan ze te wachten? Is de juf of meester écht zo streng? En welke uitjes staan er op het programma? Dat is allemaal best even wennen. Geen nood: met deze tips worden deze eerste schoolweken een van de allerbeste weken van het jaar. Een goed begin is het halve werk. Kunnen jullie thuis dit lijstje afvinken?

1. Is het (slaap)ritme aangepast?

Het duurt vaak een paar dagen voordat een kinderlichaam gewend is aan een nieuw slaapritme van vroeger naar bed én vroeger op. Doe ’s avonds geen inspannende activiteiten met je kind voor het slapen gaan. Een warm bad of douche daarentegen helpt om slaperiger te worden. Neem de volgende ochtend de tijd voor een voedzaam ontbijt. Ook al geeft je kind aan (van de spanning) geen honger te hebben, er zijn vaak aantrekkelijke ontbijtjes te maken.

2. Al uitgebreid kennis gemaakt met de nieuwe leerkracht?

Vaak betekent een nieuw schooljaar ook een nieuwe leerkracht. En dat kan best wat onzekerheid bij kinderen veroorzaken. Helpend kan zijn om je kind nieuwsgierig te maken naar de nieuwe juf of meester en daar thuis met elkaar over te praten. Wat vindt de juf of meester het leukste vak om te geven? Wat zijn de hobby’s? Welke regels zijn belangrijk in het lokaal? En vergeet niet samen naar de positieve kanten te kijken. Een nieuwe leerkracht betekent ook nieuwe kansen. Zoals dat ene perfecte plekje in de klas, nieuwe manieren van verjaardagen vieren en spetterende uitstapjes.

3. Heeft je kind al een fout gemaakt?

De nieuwe spellingregels (nog!) niet onder de knie hebben, de tafels compleet fout opnoemen of de naam van de juf verkeerd zeggen. En balen? Nee hoor, van fouten leer je juist onwijs veel! Ruim als ouder zijnde niet alle obstakels uit de weg, laat kinderen fouten maken en zoek samen naar het leermoment van de fout. Prijs de inspanning in plaats van de daadwerkelijke prestatie. Laat je kind ook zien dat jij fouten maakt en vertel wat je ervan geleerd hebt.

4. En is je kind al een nieuwe uitdaging aangegaan?

De week kan al helemaal niet meer stuk als je kind als klap op de vuurpijl een nieuwe uitdaging aangaat. Uitdagingen gaan hand in hand met de groeimindset. Door jezelf in te spannen en uit te dagen leer je, groei je en ontwikkel je. En dat geldt op alle vlakken. Alleen naar school lopen, hulp durven vragen, kennismaken met het nieuwe korfbalteam of je vinger opsteken in de klas. Elk kind heeft weer andere uitdagingen. Maak scores en resultaten minder belangrijk en richt je op het proces dat het kind doormaakt.

5. Ook weer aan het lezen geslagen?

Laat je kind boeken lezen. Weer terug in de schoolbanken moeten kinderen weer gewend raken aan rustig en geconcentreerd met iets bezig zijn. Rustig een boek lezen kan hierbij helpen. Maak er samen een knus momentje van. Tijdschriften, moppenboeken of samen een recept lezen dat jullie gaan koken tellen uiteraard ook.

6. Lekker aan het sporten?

Sporten en bewegen dragen op vele fronten bij aan de ontwikkeling van kinderen. Het verhoogt zelfvertrouwen, leert ze samenwerken, omgaan met tegenslagen, doorzetten en niet op te geven. Dus: zodra de schoolbel gaat -hup- lekker naar buiten. Gelukkig is de zomer nog niet helemaal voorbij zodat we lekker buiten kunnen voetballen, trampoline springen of volleyballen.

Geïnspireerd door: platformmindset.nl

XXXL-interview met eigenaresse Lizette

BLH 15 jaar! Om dit te vieren 15 vragen aan eigenaresse Lizette Scheer. Hoe is het begonnen? Wat is het mooiste succes en hoe zit het met de toekomstplannen? Hét verhaal achter BLH!

Lizette Scheer

1.Ten eerste: gefeliciteerd! Hoe gaat de 15de verjaardag gevierd worden?

Yeahhh ja! Bijzonder!!! Ik herinner me nog goed hoe dit avontuur begon: nog niet eens afgestudeerd en op zoek naar een stageplek in de praktijk toen deze uitdaging op mijn pad kwam. En dat voelde gelijk super goed, dit was hoe ik mijn kennis en ervaring in de praktijk kon brengen. Dus… ik heb het gewoon gedaan… een bestaande praktijk overgenomen… En nu sta ik hier met 24 geweldige dames en 3 stagiaires om me heen. Hoe cool is dat? Dat is al een feest op zich!

Maar: terug naar je vraag. Hoe gaan we het vieren? Wat dacht je van dit unieke 15-vragen-blog? En vanavond met het team een heerlijk stranddiner, dat gaat een feest worden. Natuurlijk gaan we komend schooljaar -het 15de schooljaar dat ik met BLH diensten uitvoer- ook onze leerlingen, ouders, scholen en samenwerkingspartners in het zonnetje zetten. Hoe en wat is nog een verrassing. Houd BLH in de gaten dus!

2. Terug in de tijd. Wat vond je zelf superleuk op school?

Wiskunde B!!! ‘Gewoon’ een aantal cijfers in een formule gooien en daar is het antwoord. Of juist door moeten puzzelen op zoek naar een (goede) uitkomst. Heerlijk om door doen en proberen steeds nieuwe uitdagingen en opdrachten aan te gaan. Trial and error! Of… trial and answer!

3. En wat vond je juist heel moeilijk op school?

Engels!!! Wat een ramp. Zó veel nieuwe woorden leren die je compleet anders moet schrijven dan dat ze klinken. Volgens mij had mijn lerares Engels er ook niet zoveel vertrouwen in. Dat maakte mij ontzettend faalangstig en ik wilde het liefste heel hard wegrennen of me verstoppen in een hoekje. Dat deed ik overigens ook: ik ging spieken en op de gang mijn toetsen maken met het leerboek op mijn schoot onder de tafel. Gelukkig had ik grote blauwe ogen… Engels ben ik pas JAREN later gaan leren tijdens mijn reizen door Azië. Leren door doen dus! Wat was het goed voor mijn zelfvertrouwen; ik kon me opeens overal verstaanbaar maken en leerde heel veel woorden en de zinsopbouw. Ik had graag eerder in de praktijk gezet willen worden. Vanuit een heel ander perspectief en met andere maatstaven gemeten (Aziaten spreken ook niet altijd vlekkeloos Engels), bleek ik dus toch goed Engels te kunnen praten! Moest ik daar zo laat achter komen?

4. Hoe is het BLH-zaadje in jou ontstaan?

Mmm, ook hier komt “doen” weer om de hoek kijken. Afgestudeerd in twee studierichtingen besefte ik dat ik erg weinig praktijkervaring had. Op zoek naar praktijkervaring kwam ik terecht bij BLH. Toen ik vroeg naar een stagemogelijkheid was het verrassende antwoord: “je mag het overnemen, we gaan met pensioen.” Ik kan me niet herinneren dat ik heb nagedacht. Ik ging naar mijn ouders en leende geld om de praktijk over te nemen. Mijn (toenmalige) vriend en mijn ouders hebben me hierin super gesteund!

5. Wat heb je gestudeerd?

Arbeids- & organisatie psychologie en ontwikkelings- & onderwijspsychologie. Wat bleek in praktijk: de beste combinatie voor een ijzersterk fundament van BLH.

6. Wat is het belangrijkste dat je aan leerlingen mee wil geven?

Zelfvertrouwen, succeservaringen en plezier! Leren vanuit een intrinsieke motivatie en met onze eigen unieke talenten. Er zijn geen twee personen hetzelfde. Laten we talenten en krachten bundelen om onze doelen te bereiken.

We zijn tenslotte samen het meest intelligent als we allemaal verschillend denken – Mark Mieras

7. Mooie quote! Wat is de meest inspirerende quote?

Moeilijke vraag, zeg! Ik heb er meerdere, maar deze raakt me altijd: “Every child is gifted. They just unwrap their package at different times”.

8. Wat doe je nu?

Ik hou me bezig met alle taken binnen de organisatiestructuur van BLH, alles wat komt kijken bij het hebben van een bedrijf. Van de marketing tot aan het beantwoorden van e-mails en van het concept aanpassen tot het coachen van de specialisten.

Mijn doel is niet alleen om alle leerlingen (én ouders én scholen) in hun kracht te zetten, maar ook dat onze specialisten vanuit eigen talenten, intrinsieke motivatie en met veel plezier werken. Zodat ze energie krijgen van hun werkzaamheden én in balans het werk kunnen uitvoeren wat ze het liefste doen en van nature het beste kunnen.

9. Wat maakt de mindset theorie zo belangrijk

Toch weer zelfvertrouwen en weten dat fouten maken nodig is om te leren. Ik herinner me nog haarscherp die lerares Engels die altijd de nadruk legde op wat ik niet kon. En me zelfs zei dat ik waarschijnlijk nooit Engels zou leren. Ik ging alle uitdagingen uit de weg, want, tja, ik kon het toch niet. Waarom zou ik het dan proberen? Ik werd echt een vaste denker. Met een 2.1 op mijn eindexamen tot gevolg.

Hoe anders was mijn ervaring met de geweldige docent van consumenten psychologie. Door mijn dyslexie las ik die vraag veel te letterlijk. Het ging over hamsteren tijdens de gekke koeienziekte. Ik zag overal op mijn toetsblad (gekke) koeien en hamsters dansen… Met heel veel onzekerheid stak ik toch mijn hand op om te vragen wat er bedoeld werd met de vraag. De docent gaf me, in tegenstelling tot wat ik verwachtte, begrip en steun! Hij had maar een paar woorden nodig om me weer op het goede pad te zetten. Hij liet blijken dat hij alle vertrouwen in mij had en…. dat ik alleen maar zou leren van eventuele fouten. Gevolg: een 9,5 voor die toets!

10.Wat is jouw talent?

Zeer zeker de “Bezige Bij’’! Daarnaast geniet ik en ben ik ook goed in “Verbinden”.

11. Wat zijn dé BLH-toekomstplannen?

Zoveel mogelijk leerlingen, ouders en scholen helpen. Plezier laten hebben in wat ze (moeten) leren, uitdagingen aan laten gaan, het opbouwen van vertrouwen en het ervaren van succesmomenten. En dat kán met ons geweldige multidisciplinaire team waarin iedere specialist zijn eigen talenten kan en mag benutten! En we deze unieke talenten ook bundelen in ons BLH-team (want samen zijn we tenslotte het meest intelligent).

12. …en hoe/wat/wanneer gaan we die werkelijkheid zien worden?

NU!!!

13. Hoe omschrijf je BLH in 15 woorden?

(Leren door) doen! Positief! Enthousiast! Ontwikkelen! Vertrouwen! Uniek! Samenwerken! Transparant! Talenten! Zelfvertrouwen! Persoonlijk! Betrokken! Deskundig! Oplossingsgericht! Creatief!

14. Wat is het mooiste succes?

Dat ik hier nu na 15 jaar met zo’n geweldig team en zoveel blije ouders, scholen en leerlingen mag staan!

15.Welke leerling staat je nog het meeste bij?

Dat zijn er vier! Een leerling die ik (naast sociaal emotionele ondersteuning) hielp met wiskunde. Hij mocht de ruimte figuren uit zijn boek (vierkant, driehoek enzo) benoemen en er 1 zelf verzinnen. Zijn antwoord: ET! Of het meisje dat kwam voor rekenproblemen en faalangst. Zij vond het al ontzettend moeilijk om oogcontact te maken, maar die nu aan het optreden is in de Ziggo Dome. Of… de zéér dyslectische jongen waarbij ik nu een ijsje koop in zijn eigen ijszaak. Ik weet nog dat ik hem heb geholpen met een werkstuk over het maken van ijs (en zijn gemaakte dropijs mocht proeven). Of één van mijn allereerste leerlingen, die we echt hebben zien opgroeien in de praktijk. Die ondanks zeer ernstige dyslexie en hoge intelligentie via het speciaal basis onderwijs helemaal op zijn plek is gekomen! Zijn schooltafeltje staat nog in mijn woonhuis en mijn eigen dochtertje zit er inmiddels dagelijks achter te lezen, tekenen, en schrijven! Jeetje, wat mooi hoe ik die kinderen heb zien groeien!

Hey! Hoe jij depressie signaleert en bespreekbaar maakt (bij jouw kind)

Het jeugdjournaal. Kranten. Een campagne-filmpje. Social media. Overal hoor je “Hey! Het is oké, maak depressie bespreekbaar.” Dat wil de regering door heel Nederland bereiken. Maar hoe herken je depressieve klachten en wat doe je dan?

Jongeren hebben de grootste kans op een depressie, laten cijfers zien. Jongeren? Zo weinig jaren op de kalender, in de ultieme groei van het leven en toch een depressie? Helaas: het is zo. Ook kinderen kunnen met een depressie te maken krijgen. Maar wat is eigenlijk de oorzaak? Vaak is het een combinatie van stofjes in de hersenen en ervaringen in de omgeving. Erfelijkheid en een laag zelfbeeld bijvoorbeeld. Maar ook een beperkt zelfoplossend vermogen en weinig vermogen om terug te veren na flinke tegenslagen. Denk maar eens aan moeilijke ervaringen in hun omgeving: pesterijen en weinig vriendjes, school als minder stabiele haven met bijvoorbeeld veel wisselingen van leerkrachten, echtscheiding van ouders of andere moeilijke situaties thuis.

Maar toch, iedereen en elk kind zit wel eens wat minder lekker in zijn vel. Ook jouw kind. Dat hoeft niet zorgwekkend te zijn. Maar wanneer is het dat misschien wel? Als ouder kun je letten op verschillende signalen: geen plezier beleven aan wat voorheen onwijs leuk was, problemen met eten en slapen, traag of juist onrustig zijn, futloosheid, zich schuldig of waardeloos voelen, concentratieproblemen, niet meer naar school willen, denken over de dood. En dan voornamelijk wanneer deze opvallendheden lange tijd aanhouden en vaak voorkomen.

Praten, praten, praten
En wat doe je dan, als je je zorgen maakt? Heel belangrijk om te weten: het is geen aanstellerij, geen zwaktebod. Je lost het niet op door te zeggen: ‘’ga gewoon iets leuks doen’’. Niks van dit alles. Want een depressie is niet niks. Het sleutelwoord is praten. Maak het bespreekbaar, erken het. Samen sta je sterk(er). Maar juist het praten over depressie valt in de categorie makkelijker gezegd dan gedaan. Zowel voor mensen met een depressie als voor hun omstanders. Des te knapper als kinderen, jongeren en volwassenen dat tóch aandurven, proberen en doen. Die om zich heen kijken, een gesprek starten, een vraag stellen en een helpende hand aanreiken.

De grote vraag blijft ‘hoe?!’. Benoem wat je ziet hoe je kind zich gedraagt. Neem tijd voor je kind en geef ruimte aan stiltes. Veroordeel niet, maar stel vragen, reageer met warmte, probeer eigen ervaringen even uit te schakelen. En bovenal: wees nieuwsgierig. Doe (net alsof) je er weinig van weet en bevraag. Soms is het fijn niet tegenover, maar naast elkaar te zitten aan tafel, te liggen op bed of te wandelen door het bos. Zorg nog een tikkeltje meer voor je kind. Maak nóg maar zo’n lekkere voedzame smoothie. Of schakel de hulp van deskundigen in.

En dan?
Uit een recent onderzoek in opdracht van het ministerie van VWS blijkt dat praten bijdraagt aan herstel. En dat is ook wat wij merken in de praktijk bij kinderen die kampen met somberheid of depressieve klachten. De opluchting wanneer (door)gevraagd wordt naar de werkelijke gevoelens. Om te kunnen delen hoe je je voelt en hoe lang al. Om samen te zoeken naar die angel. Binnen de veilige muren van onze praktijk zetten we gewenste therapietechnieken in en blijven altijd breed kijken. Zoals naar de talenten van kinderen om ze veerkrachtiger te maken. En ook lifestyle en sporten blijken een bijdrage te leven om de somberheid de baas te zijn.

Moed is besmettelijk
Misschien wel de mooiste tip hoe depressie bespreekbaar te maken: moed is besmettelijk. De moed van de één om over depressie te praten, verlaagt de drempel voor de ander om óók een gesprek over depressie te beginnen. Het kan allemaal beginnen met een simpel ‘hey’.

Gun je kind eens géén koekje

Ruim 2 ons groenten en twee stuks fruit. Dat moeten we volgens het Voedingscentrum dagelijks wegwerken om een beetje gezond en fit te blijven. Minimaal. De meeste mensen kennen het advies wel, maar het lukt lang niet iedereen om elke dag zijn of haar tanden te zetten in een halve kilo vitamines en mineralen. Terwijl 2 ons chips en 2 koekjes voor veel mensen wel een haalbaar doel zou zijn.

Veel ouders worstelen met hetzelfde probleem als het Voedingscentrum: ze proberen gezond eten te promoten en adviseren, maar zien wisselend resultaat. Soms hebben ze te maken met een kieskeurige doelgroep- jonge kinderen kunnen veranderen in fervente hongerstakers als ze een stronk groen op hun bord zien- en soms met een ongeïnteresseerd of opstandig publiek: pubers bepalen immers zelf wel wat ze naar binnen schuiven. Vinden ze.

Brandstof voor je brein
Lastig, want goed eten is, net als genoeg slapen en veel bewegen, heel belangrijk voor een kind. Uit onderzoek blijkt dat fitte kinderen beter leren. En dat ontbijten een positieve invloed lijkt te hebben op leerprestaties, doordat kinderen er geconcentreerder en alerter door worden. Voeding is de brandstof voor je brein, zo blijkt. Helaas kun je een kind niet dwingen om trossen druiven en kilo’s snijbonen te eten. Maar je kunt als ouder wel meer doen dan schouderophalend meegaan in hun vitaminestaking of snaaigedrag.

Belangrijk is dat je je kind(eren) uitlegt wat het verschil is tussen voeden en vullen: er is eten dat écht bouw- en brandstoffen bevat, zoals noten, fruit, vezels en eten waar niks bruikbaars inzit, zoals snoep. Ook is het goed om samen aan tafel te eten, van het eten een leuk en gezellig moment te maken. Maar het belangrijkste is dat je zélf het goede voorbeeld geeft.

Snaaiende pubers
Heb je pubers in huis? Geef ze dan aan tafel echt de aandacht die ze verdienen. Zo wordt een eetmoment een fijn moment. En geef de moed niet op, maar blijf zelf goed eten: uit onderzoek blijkt dat pubers helemaal los kunnen gaan op ongezonde dingen, maar op latere leeftijd toch weer terugkeren naar het voorbeeld dat ze thuis hebben gekregen.

Bij grote hongerstakingen hebben veel ouders de neiging om ervoor te zorgen dat hun kinderen “in ieder geval íets binnen krijgen.” Iets is vaak een koekje. Een krentenbol. Een kommetje chocoladevla. Iets lekkers. Maagvulling. Maar het positieve effect dat voeding heeft op de concentratie en hersenen van een kind, loopt je kind mis.

Blij met sap
Dus moet de koektrommel achter slot en grendel en de frisdrank door de gootsteen? Nee. Maar je kunt voeding dat alleen vult (vol met suikers of calorieën) wel bewaren voor speciale momenten. Bij BLH gunnen we jouw kind dan ook géén koekjes en gifgroene limonade meer. We gunnen ze fruitwater met een snackje (een rozijntje, nootje, rijstwafel, groente of fruit), dus die bieden we ze in de praktijk aan. Zodat ze thuis nóg gelukkiger worden van een glas appelsap. En die roze koek die jij ze in het weekend zonder schuldgevoel voorzet.