Engels

BLH in Sri Lanka (English version)

The Dutch organization Buro Leerlingenhulp (BLH) is a collective of child psychologists who help children with special needs. Driven by an interest in Eastern cultures and a dream to expand their skills and knowledge they started a collaboration with the SOS Children’s Village in Galle, where they are creating programs with the groupworkers to help the children. An interview with Lizette; owner of BLH.

Asia and Sri Lanka
‘I travelled a lot in Asia and fell in love with Sri Lanka. The country, the mindset and the people stole my heart’. Lizette and her family searched for a place where they could spend their holiday and at the same time work the local community. They found a beautiful place in Southern Sri Lanka where they got involved in the renovation of a house. As an architect her husband started a project (https://vimeo.com/261259789) and Lizette offered her help wherever she could, but she didn’t feel like it was enough. As a child psychologist she has an interest for children with special needs. ‘That was where I wanted to help’.

A dream
Back in the Netherlands Lizette started sharing her stories, dreams and ambitions with colleagues. ‘The East and the West, we can learn so much from each other! It would be great if we could combine ourskills and knowledge to help each other and grow and learn together.

For the 15th anniversary of BLH Lizette decided that she wanted to do something unique. She and her colleagues wanted to broaden their horizons and see how they could work together with other countries in creating opportunities for children with special needs.

SOS Children’s Village
Lizette her ideas led to actions and she decided to contact the SOS Children’s Village in Galle. Orphans and children who, for various reasons, cannot live with their parents, are offered shelter in these family homes. They are raised by specialized groupworkers and the group is seen as a family. ‘I asked if they would be interested in collaborating with the child psychologists of BLH. Last summer I went to visit the Children’s Village in Galle and it was a beautiful experience. We believe that both the Dutch and the Sri Lankan team can contribute in helping the children building up their self-esteem, dealing with stigma around mental health, offering psychological support for traumatized children, developing ways to treat learning- and behaviouralproblems and educate young adults to find their place in society, by cooperating and sharing their knowledge.

Specialists from BLH are now travelling to Sri Lanka. They work together with the groupworkers in the best interest of the children. ‘We are proud that the SOS Children’s Village in Galle gave the BLH-team the opportunity to exchange skills and knowledge with the groupworkers, so we can both benefit from learning about the cultural differences and similarities’. BLH believes that every child, with or without special needs, should be able to grow up in a safe environment and should have the opportunity to discover their potential and develop their talents. It all starts with the children!

Support
Are you a professional working in child care? Do you work in Sri Lanka and do you know everything about the culture? Would you like to work with Dutch child psychologists?

We are deeply interested in learning from each other and in meeting people who can guide us through the Sri Lankan field of mental health care and child psychology, sharing knowledge and learning with and from each other!

Contribute:
Are you just as excited as we are and would you like to contribute? Then please consider making a donation.
To donate

Contact details:
Lizette Scheer, l.scheer@buroleerlingenhulp.nl

5 vragen aan… Pleuni en Margot

Wie lopen er rond op de vestigingen van BLH? Wat is hun specialiteit? En hoe werken ze? Maak kennis met onze medewerkers. Deze keer BLH’ers Pleuni van den Hoeven en Margot Bak.

Wat zijn je werkzaamheden bij BLH?

Margot: ”Ik begeleid met name kinderen met dyslexie. Ik help hen met lezen, spellen en natuurlijk het vergroten van hun zelfvertrouwen.”

Pleuni: ”Ik begeleid leerlingen die moeite hebben met begrijpend lezen, plannen of heel onzeker zijn, maar ook kinderen met dyslexie, dyscalculie, AD(H)D, TOS en autisme. Omdat alle kinderen uniek zijn is ook elke begeleiding anders.’’

Welke creatieve, grappige dingen doe je tijdens de begeleiding?

Pleuni: ‘’Een paar weken geleden vroeg een leerling me hoe groot een auto eigenlijk is. Gewapend met een meetlint gingen we de straat op en deden een wedstrijdje. Eerst schatten we allebei de grootte om daarna te meten wie gelijk had. Ik had natuurlijk ook gewoon kunnen vertellen hoeveel meter een gemiddelde auto is, maar toen ze zelf kon ervaren hoe lang iets is, bijvoorbeeld door grote stappen te zetten of het op te meten, begreep ze het echt.’’

Margot: ‘’Veel van mijn leerlingen vinden het leuk om verhalen te verzinnen met woorden die zij moeten leren of zelf verhaalsommen te maken met de getallen. Wat een creativiteit komt er dan naar boven! Vaak spelen we zelf de hoofdrol in de verzonnen verhalen. Aan het eind van de begeleiding lezen mijn leerlingen hun verhaal voor aan hun ouders. Die zijn dan hartstikke trots!’’

Wat vind je het belangrijkste resultaat om te halen met leerlingen?

Pleuni: ‘’De verbazing op het gezicht wanneer een leerling ervaart iets te kunnen waarvan hij/zij het zelf nog niet wist! Die verbazing leidt vaak tot een zelfvertrouwen-boost en een flinke dosis lef voor nieuwe uitdagingen.’’

Margot: ‘’Het belangrijkste resultaat dat ik met mijn leerlingen wil behalen is dat zij weer met plezier en vertrouwen leren. Dat zij merken dat ze vooruitgegaan zijn en dat aan hun eigen inzet te danken hebben.’’

Hoe schemert de mindset-theorie door in je werkzaamheden?

Pleuni: ‘’Ik vind het belangrijk om een leerling te laten beseffen dat elke bekende sporter of zangeres niet zomaar zo goed is geworden, maar juist door heel veel te oefenen en te trainen! Door veel te oefenen kan je beter worden, zelfs in dingen die je enorm lastig of eng vindt.’’

Margot: ‘’Ik moedig leerlingen altijd aan om iets nieuws te proberen en te leren van fouten die daarmee geheid gepaard gaan (lees in deze blog hóe je nou van fouten leert). Wat gaat al goed en wat wil je leren? Ik maak bij elke evaluatie een grafiek van de groei van mijn leerlingen, zo wordt het zichtbaar.’’

Wat vond je zelf vroeger heel moeilijk op school?

Margot: ‘’Ik vond gym altijd erg lastig. Een bal vangen of een koprol maken waren grote uitdagingen voor mij. Gelukkig hielpen mijn klasgenootjes mij dan. En ik kon anderen weer helpen met andere vakken, bijvoorbeeld taal.’’

Pleuni: ‘’Ik had behoorlijke (faal)angst voor Engels op de middelbare school. Wanneer de Engels docent mij vragen stelde en ik in het Engels moest antwoorden brak het zweet me uit en zei ik gewoon dat ik het antwoord niet wist. Liever doen alsof ik het niet wist dan voor schut staan als ik het verkeerde antwoord zou geven. Op een dag vroeg ik aan mijn Engels docent om mij geen beurt meer te geven in de les. Helaas stemde hij in. Vanaf toen kreeg ik nooit meer een beurt én leerde ik niks meer bij! Het probleem was op de middelbare school opgelost, maar uiteraard sloeg de angst weer toe toen ik later onverwachts Engels moest praten. Uiteindelijk besloot ik te gaan reizen en tijdelijk te werken in Vietnam. De enige manier om te communiceren met de mensen waarmee ik samenwerkte, was Engels. Nu kon ik het Engels niet uit de weg en moest ik de uitdaging wel aangaan. Sindsdien heb ik geleerd dat fouten maken helemaal niet erg is. Je leert er juist van, want door alle fouten die ik gemaakt heb ben ik beter geworden in Engels en vind ik het nu stiekem best wel leuk. Sindsdien durf ik ook sneller andere uitdagingen aan te gaan en blijf ik nieuwe dingen leren!’’