depressie

BLH in Sri Lanka (English version)

The Dutch organization Buro Leerlingenhulp (BLH) is a collective of child psychologists who help children with special needs. Driven by an interest in Eastern cultures and a dream to expand their skills and knowledge they started a collaboration with the SOS Children’s Village in Galle, where they are creating programs with the groupworkers to help the children. An interview with Lizette; owner of BLH.

Asia and Sri Lanka
‘I travelled a lot in Asia and fell in love with Sri Lanka. The country, the mindset and the people stole my heart’. Lizette and her family searched for a place where they could spend their holiday and at the same time work the local community. They found a beautiful place in Southern Sri Lanka where they got involved in the renovation of a house. As an architect her husband started a project (https://vimeo.com/261259789) and Lizette offered her help wherever she could, but she didn’t feel like it was enough. As a child psychologist she has an interest for children with special needs. ‘That was where I wanted to help’.

A dream
Back in the Netherlands Lizette started sharing her stories, dreams and ambitions with colleagues. ‘The East and the West, we can learn so much from each other! It would be great if we could combine ourskills and knowledge to help each other and grow and learn together.

For the 15th anniversary of BLH Lizette decided that she wanted to do something unique. She and her colleagues wanted to broaden their horizons and see how they could work together with other countries in creating opportunities for children with special needs.

SOS Children’s Village
Lizette her ideas led to actions and she decided to contact the SOS Children’s Village in Galle. Orphans and children who, for various reasons, cannot live with their parents, are offered shelter in these family homes. They are raised by specialized groupworkers and the group is seen as a family. ‘I asked if they would be interested in collaborating with the child psychologists of BLH. Last summer I went to visit the Children’s Village in Galle and it was a beautiful experience. We believe that both the Dutch and the Sri Lankan team can contribute in helping the children building up their self-esteem, dealing with stigma around mental health, offering psychological support for traumatized children, developing ways to treat learning- and behaviouralproblems and educate young adults to find their place in society, by cooperating and sharing their knowledge.

Specialists from BLH are now travelling to Sri Lanka. They work together with the groupworkers in the best interest of the children. ‘We are proud that the SOS Children’s Village in Galle gave the BLH-team the opportunity to exchange skills and knowledge with the groupworkers, so we can both benefit from learning about the cultural differences and similarities’. BLH believes that every child, with or without special needs, should be able to grow up in a safe environment and should have the opportunity to discover their potential and develop their talents. It all starts with the children!

Support
Are you a professional working in child care? Do you work in Sri Lanka and do you know everything about the culture? Would you like to work with Dutch child psychologists?

We are deeply interested in learning from each other and in meeting people who can guide us through the Sri Lankan field of mental health care and child psychology, sharing knowledge and learning with and from each other!

Contribute:
Are you just as excited as we are and would you like to contribute? Then please consider making a donation.
To donate

Contact details:
Lizette Scheer, l.scheer@buroleerlingenhulp.nl

5 vragen aan… Marije Daalhuizen en Marga Goedheer

Wie lopen er rond op de vestigingen van BLH? Wat is hun specialiteit?
En hoe werken ze? Maak kennis met onze medewerkers. Deze keer BLH’ers van het eerste uur Marga Goedheer en Marije Daalhuizen.

Wat zijn je werkzaamheden bij BLH?
Marije: ‘’In de praktijk begeleid ik voornamelijk kinderen met sociaal-, emotionele- en/of gedragsproblemen. Ook zie ik kinderen waarbij er (een vermoeden is van) een stoornis. Sinds ik de opleiding systeemtherapeut volg, betrek ik meer en meer de gezinsleden bij de behandeling. Eigenlijk kan je een kind, met al zijn of haar plussen en minnen, nooit los zien van de omgeving. Ik vind het een groot voorrecht dat ik met kinderen mag werken en hen in mogelijkheden leer denken in plaats van in beperkingen. Helemaal leuk: sinds kort geef ik de training HELD.’’

Marga: ‘’Bijna 11 jaar geleden begon ik als stagiaire mijn BLH-carrière. De plannen om in mijn woonplaats Houten een praktijk te beginnen kwamen snel op tafel. Ik begon met één dag opbouwen, al snel werd het een tweede en inmiddels loopt het zo goed dat collega’s Nynke en Pleuni mij versterken. Ik geef de ONL-dyslexiebehandelingen op scholen in Houten, Zeist en Driebergen. In mijn praktijk begeleid ik leerlingen met dyslexie, dyscalculie, faalangst en studievaardigheden. Ook kids zonder een diagnose geef ik extra ondersteuning bij begrijpend lezen en rekenen. En diagnostisch onderzoek vind ik interessant om te doen, daar lever ik graag een vrije dag voor in!’’

Welke creatieve, grappige dingen doe je tijdens de begeleiding?
Marga: ‘’Ik bedenk superleuke oplossingen voor kinderen die (écht) een hekel hebben aan lezen. Bijvoorbeeld songteksten lezen. Dan kijken we eerst het nummer met de videoclip op YouTube en daarna lezen we de tekst. En natuurlijk kiezen kinderen zelf hun favoriete nummer dat we gaan luisteren en lezen.’’

Marije: ‘’Creativiteit is niet per se alleen tekenen en knutselen. Maar juist iets nieuws doen, iets nieuws vinden of iets nieuws zien. Creativiteit zit in elk kind, ze moeten alleen de ruimte voelen om creatief te durven denken. Laatst vertelde een leerling erg van de natuur te houden. Dus wij -huppakee- lekker naar buiten. Soms gaat het praten ook makkelijker als je iemand niet steeds aan hoeft te kijken.’’

Wat vind je het belangrijkste resultaat om te bereiken met leerlingen?
Marga: ‘’Zelfvertrouwen! Vertrouwen op hun eigen krachten en talenten. Die hebben ze stuk voor stuk. Natuurlijk is het fantastisch om te zien als leerlingen betere cijfers halen, maar als ze dat aan andere factoren wijten dan aan zichzelf heb je je doel gemist.’’

Marije: ‘’Het resultaat vind ik minder belangrijk dan het proces zelf. Om de bergtop te bereiken, moet je eerst goed leren klimmen. Een slippertje hier en een valpartij daar hoort er zeker bij. Dat maakt juist dat je de volgende keer beter weet hoe je moet klimmen. Daarom is fouten maken en herhaling superbelangrijk! Ik stel met kinderen doelen op die gaan over het ‘klimmen’; proces-doelen dus. Geweldig om te zien hoe motiverend het is voor kinderen om te zien in hoeverre hun inspanning effectief is geweest op de weg naar hun doel en hun bergtop.”

Hoe schemert de mindset-theorie door in je werkzaamheden?
Marga: ‘’De ‘leerkuil’! De plaat van de leerkuil is o-zo herkenbaar voor kinderen: dat je bij het leren van nieuwe, moeilijke dingen soms door een heel, heel, heel diepe, uitzichtloze kuil moet om de eindstreep te halen. Maar juist dapper dwars door die kuil gaan is zo leerzaam! Zodra een leerling weer voor een kuil staat, er bijna invalt óf er al middenin zit pak ik de plaat erbij. Samen kijken we hoe we weer uit het dal komen. Wat heb je nodig en wat moet je doen om te leren wat je wilt leren? De groeimindset in actie!”

Marije: ‘’Het aanleren van de groeimindset vind ik ontzettend belangrijk in de begeleiding. Ik praat daarom zo veel mogelijk in groeitaal. ‘Hier liggen voor jouw mogelijkheden om te groeien” klinkt toch heel anders dan “hier ben je gewoon niet goed in. Punt.’ Als kinderen heel jong zijn vinden ze het fantastisch om nieuwe dingen te leren en fouten te maken. Zoals kleintjes die letterlijk met vallen en opstaan leren lopen. Maar op de een of andere manier verdwijnt dit vaak als kinderen ouder worden. Ze willen perfect zijn. En worden (daardoor) soms faalangstig of zelfs depressief. Juist daarom ben ik zoveel bezig met de mindsettheorie. Ik vind het enorm belangrijk om kinderen zelfinzicht, zelfvertrouwen en een goed gevoel mee te geven over zichzelf en hun eigen capaciteiten.”

Wat vond je zelf vroeger heel moeilijk op school?
Marije: ‘’Ik was verlegen en vond het doodeng om mijn vinger op te steken in de klas. Wat als ik een fout antwoord gaf en de juf boos zou worden? En dan ging ik mezelf ook nog eens vergelijken met andere kinderen. Ik maar denken dat ik dat allemaal toch niet kon… Jammer dat ik de groeimindset toen nog niet kende, ik zou er veel baat bij hebben gehad!’’

Marga: ‘’Op de middelbare school had ik vreselijke faalangst bij presentaties en spreekbeurten. Daar zo staan voor de klas met alle ogen op je gericht, brrr… Eigenlijk knaagde dit op de universiteit ook nog wel. Uiteindelijk deed ik het altijd. En ging het natuurlijk prima. Hoewel ik er stiekem nog steeds niet van houd, heb ik door die succeservaringen wél mooi geleerd dat ik het prima kan!’’

Hey! Hoe jij depressie signaleert en bespreekbaar maakt (bij jouw kind)

Het jeugdjournaal. Kranten. Een campagne-filmpje. Social media. Overal hoor je “Hey! Het is oké, maak depressie bespreekbaar.” Dat wil de regering door heel Nederland bereiken. Maar hoe herken je depressieve klachten en wat doe je dan?

Jongeren hebben de grootste kans op een depressie, laten cijfers zien. Jongeren? Zo weinig jaren op de kalender, in de ultieme groei van het leven en toch een depressie? Helaas: het is zo. Ook kinderen kunnen met een depressie te maken krijgen. Maar wat is eigenlijk de oorzaak? Vaak is het een combinatie van stofjes in de hersenen en ervaringen in de omgeving. Erfelijkheid en een laag zelfbeeld bijvoorbeeld. Maar ook een beperkt zelfoplossend vermogen en weinig vermogen om terug te veren na flinke tegenslagen. Denk maar eens aan moeilijke ervaringen in hun omgeving: pesterijen en weinig vriendjes, school als minder stabiele haven met bijvoorbeeld veel wisselingen van leerkrachten, echtscheiding van ouders of andere moeilijke situaties thuis.

Maar toch, iedereen en elk kind zit wel eens wat minder lekker in zijn vel. Ook jouw kind. Dat hoeft niet zorgwekkend te zijn. Maar wanneer is het dat misschien wel? Als ouder kun je letten op verschillende signalen: geen plezier beleven aan wat voorheen onwijs leuk was, problemen met eten en slapen, traag of juist onrustig zijn, futloosheid, zich schuldig of waardeloos voelen, concentratieproblemen, niet meer naar school willen, denken over de dood. En dan voornamelijk wanneer deze opvallendheden lange tijd aanhouden en vaak voorkomen.

Praten, praten, praten
En wat doe je dan, als je je zorgen maakt? Heel belangrijk om te weten: het is geen aanstellerij, geen zwaktebod. Je lost het niet op door te zeggen: ‘’ga gewoon iets leuks doen’’. Niks van dit alles. Want een depressie is niet niks. Het sleutelwoord is praten. Maak het bespreekbaar, erken het. Samen sta je sterk(er). Maar juist het praten over depressie valt in de categorie makkelijker gezegd dan gedaan. Zowel voor mensen met een depressie als voor hun omstanders. Des te knapper als kinderen, jongeren en volwassenen dat tóch aandurven, proberen en doen. Die om zich heen kijken, een gesprek starten, een vraag stellen en een helpende hand aanreiken.

De grote vraag blijft ‘hoe?!’. Benoem wat je ziet hoe je kind zich gedraagt. Neem tijd voor je kind en geef ruimte aan stiltes. Veroordeel niet, maar stel vragen, reageer met warmte, probeer eigen ervaringen even uit te schakelen. En bovenal: wees nieuwsgierig. Doe (net alsof) je er weinig van weet en bevraag. Soms is het fijn niet tegenover, maar naast elkaar te zitten aan tafel, te liggen op bed of te wandelen door het bos. Zorg nog een tikkeltje meer voor je kind. Maak nóg maar zo’n lekkere voedzame smoothie. Of schakel de hulp van deskundigen in.

En dan?
Uit een recent onderzoek in opdracht van het ministerie van VWS blijkt dat praten bijdraagt aan herstel. En dat is ook wat wij merken in de praktijk bij kinderen die kampen met somberheid of depressieve klachten. De opluchting wanneer (door)gevraagd wordt naar de werkelijke gevoelens. Om te kunnen delen hoe je je voelt en hoe lang al. Om samen te zoeken naar die angel. Binnen de veilige muren van onze praktijk zetten we gewenste therapietechnieken in en blijven altijd breed kijken. Zoals naar de talenten van kinderen om ze veerkrachtiger te maken. En ook lifestyle en sporten blijken een bijdrage te leven om de somberheid de baas te zijn.

Moed is besmettelijk
Misschien wel de mooiste tip hoe depressie bespreekbaar te maken: moed is besmettelijk. De moed van de één om over depressie te praten, verlaagt de drempel voor de ander om óók een gesprek over depressie te beginnen. Het kan allemaal beginnen met een simpel ‘hey’.