menu
Contact us
About our services
menu

Understanding Dyslexia: Myths, Facts, Strengths, and Common Signs

October is Dyslexia Awareness Month, a time to spread awareness and understanding of one of the most common neurocognitive disorders affecting millions of people worldwide. Dyslexia is often misunderstood, and many myths still surround this learning difficulty. Let’s contribute together to raising awareness, debunking some of the common misconceptions and empowering individuals with Dyslexia!

What is Dyslexia?

Dyslexia is a specific learning disorder that primarily affects language processing. This disorder makes it difficult for individuals to decode written words, spell correctly, and process sounds in language. It is estimated that around 20% of the population has some form of dyslexia, and it accounts for 80–90% of individuals with learning disabilities .

Individuals with dyslexia often have difficulty with skills like reading, writing, and spelling. It’s important to note that dyslexia is not a reflection of a person’s intellect or motivation; rather, it’s a unique way of processing information.

How Dyslexia Look Like?

Dyslexia manifests in different ways, but here we listed some of the most common signs.

Difficulty spelling words: People with dyslexia may struggle to spell even common words correctly, often mixing up letters or sounds.

Confusing letters with similar shapes: Letters like “b” and “d” or “p” and “q” may frequently be confused.

Reluctance to read aloud in class: Due to reading difficulties, many children with dyslexia may avoid reading in front of others.

Mixing up the position of sounds in words: People with dyslexia may confuse the order of letters or sounds within a word, such as saying “aminal” instead of “animal.”

Trouble rhyming: Difficulty to learn how to make and hear rhymes.

Signs of dyslexia can appear as early as preschool, although they can be difficult to recognize. Some of these early clues include difficulties rhyming, late talking, or problems forming words correctly. The signs of Dyslexia become more noticeable when children enter school and start learning to read and write.

Debunking Common Myths about Dyslexia

Despite growing awareness, there are still a few myths surrounding dyslexia. Let’s clear up some of the most common misconceptions:

❌Dyslexia is NOT a sign of low intelligence or laziness.
Dyslexia affects how a person processes language, not their overall intelligence. Many individuals with dyslexia are highly intelligent, creative, and excel in areas like problem-solving, critical thinking, and innovation. Some well-known figures with dyslexia also for example include Albert Einstein, Richard Branson, and Steven Spielberg.

⏳ Dyslexia CANNOT be outgrown, BUT early detection and the right interventions can significantly improve a child’s progress.
With the right support—such as specialized reading programs and individualized instruction—children with dyslexia can make tremendous progress in their literacy skills . The earlier dyslexia is identified, the more effectively interventions can be tailored to meet the child’s needs.

🔍 Signs of dyslexia CAN be identified as early as preschool.
Children may show early signs of dyslexia through delayed speech, trouble recognizing rhyming patterns, or difficulties learning the alphabet. Identifying these signs early allows parents and educators to provide appropriate interventions before children fall behind in school .

👁️ Dyslexia is NOT a vision problem.
Dyslexia is not caused by vision issues or difficulties with seeing letters. It is a neurological condition that affects how the brain processes written language. Vision therapy or glasses will not correct dyslexia, though some people may benefit from strategies that reduce visual discomfort during reading.

🔄 Children with dyslexia DO NOT see letters backwards.
While children with dyslexia may reverse letters when writing, this is also common in young children who are learning to write and hence is not a defining feature of dyslexia. Letter reversals are a normal part of learning and typically decrease with practice.

Strengths of Dyslexia

While dyslexia presents challenges, it is important to highlight the strengths often associated with this learning difference. Individuals with dyslexia tend to excel in areas that require creative and non-linear thinking. According to Yale University’s research, people with dyslexia often possess enhanced problem-solving abilities, strong visual-spatial skills, and out-of-the-box thinking . These strengths can lead to success in fields such as entrepreneurship, engineering, and the arts!

Seeking Support for Dyslexia?

At Anykind, we’re dedicated to helping children with dyslexia and other learning or social-emotional challenges reach their full potential. If you think your child could benefit from support, don’t hesitate to reach out!

Schedule an appointment with one of our psychologists today using this form or sending an email to info@anykind.org

Want to learn more?
This month we’re here not only to bust common myths, but also to share helpful tools and resources, recommend books, and highlight the strengths of dyslexia. Stay tuned for more posts! For more content make sure to follow our Instagram, Facebook and Linkedin.

Resources:

The Yale Center for Dyslexia & Creativity (www.dyslexia.yale.edu/)

Mayo Clinic (www.mayoclinic.org/diseases-conditions/dyslexia/)

NHS (www.nhs.uk/conditions/dyslexia/)

International Dyslexia Association (www.dyslexiaida.org/dyslexia-basics/)

Cleveland Clinic (www.my.clevelandclinic.org/health/diseases/6005-dyslexia)

5 Best Practices for Parents to Foster a Growth Mindset in Children

As parents, we love to see our children grow, learn, and thrive – emotionally, socially as well as academically. A growth mindset can be a key factor in helping children develop resilience, confidence, and a love for learning. In contrast to a fixed mindset, with which children believe their abilities are static and unchangeable, a growth mindset encourages the belief that abilities can be developed through effort, learning, and perseverance. Children with a growth mindset are not afraid to make mistakes, face challenges, and they respond well to feedback as they recognize those as valuable learning opportunities!

Here are 5 best practices you can incorporate into your parenting to encourage the development of a growth mindset:

1. Praise Effort, Not Just Results

It is a natural reaction to praise children when they achieve success, like getting an A on a test or winning a game. However, focusing solely on results and achievements can unintentionally reinforce a fixed mindset, as children may start to believe that success is dependent on inherent talent and results. If their efforts don’t lead to a desired outcome and hence go unrecognized, they might feel that improvement is unattainable, leading to the belief that hard work and practice are pointless.

Instead, emphasize the process. Praise their effort, persistence, and the strategies they used, regardless of the outcome. For example, you might say, “I’m so proud of how hard you worked on this project,” or “Wow, I liked the way you approached that tricky math problem!”

“Believe you can and you are halfway there.” Theodore Roosevelt

2. Encourage Challenges and Embrace Mistakes

Children who have a growth mindset see challenges as opportunities to grow, while children with a fixed mindset may avoid challenges for a fear of failure. As parents, you can help by encouraging your child to step outside their comfort zone and try new things.

When they encounter setbacks, remind them that mistakes are an important part of learning. Normalize mistakes by sharing your own experiences and explaining how you learned from them. You can also share stories of famous individuals who experienced setbacks and failures before achieving success, helping your child understand that even the most accomplished people have faced challenges – such as Simone Biles and her Olympic Games journey. Teach children that every mistake is an opportunity to learn something new!

“Don’t worry about failure, worry about the chances you miss if you don’t even try.” Sherman Finesilver

3. Provide Constructive Feedback

Instead of offering vague praise or criticism, focus on specific aspects of their effort, strategy, or approach. For example, instead of saying, “Good job!” you could say, “I noticed how you kept trying different ways to solve that problem, even when it was tricky. That persistence really paid off.” This kind of feedback helps children understand that their efforts and choices lead to progress, reinforcing the idea that growth is possible through hard work and learning from mistakes.

Additionally, constructive feedback should be framed positively, highlighting areas for improvement in a supportive way. Rather than focusing on what your child did wrong, offer guidance on how they can improve. For example, instead of saying, “You didn’t get it right,” try saying, “This part was challenging, but what if we try a different approach next time?” or instead of “You were selfish during our play today,” try saying “I really liked playing with you today! But sometimes, it’s hard to share. Maybe next time, we can try taking turns a little more.”

This encourages a mindset of continuous improvement and reinforces the idea that mistakes are opportunities for learning, not reasons to give up.

“We all need people who will give us feedback. That is how we improve.” Bill Gates

4. Use the Power of “Yet”

One of the simplest but most powerful ways to instill a growth mindset is to teach your child the importance of the word “yet.” When children say things like, “I can’t do this,” or “I’m not good at math,” encourage them to add the magical word “yet” at the end of the sentence.

By saying “I can’t do this yet,” or “I’m not good at math yet,” you’re helping your child shift their thinking from fixed to growth. It reminds them that their abilities are not set in stone and that, with effort and time, they can improve.

TIP: There are many storybooks embracing the power of yet, such as The Power of Yet or The Magical Yet.

“It always seems impossible until it’s done.” Nelson Mandela

5. Be a Role Model Yourself

Children are keen observers and often mimic the attitudes and behaviors of their parents. If you model a growth mindset, your child is more likely to adopt the same approach.

For example, if you’re trying something new, like learning a new skill or tackling a tough task, talk about the learning process in front of your child. Say things like, “I’m not great at this yet, but with practice, I’ll get better.” Your attitude toward learning and persistence will influence how your child approaches their own challenges.

“Great works are performed not by strength, but by perseverance.” Samuel Johnson

Fostering a growth mindset in your child can empower them to face challenges with confidence, learn from their mistakes, and persist in the face of difficulties. By praising effort, encouraging challenges, modeling a growth mindset, and providing helpful feedback, you can create an environment where your child develops resilience and a lifelong love for learning.

If you’re interested in more personalized advice or support on fostering a growth mindset in your child, feel free to contact us. We’re here to help support your child along the way!

Stay tuned for more insights and tips on parenting! For more content make sure to follow our Instagram, Facebook and Linkedin.

The 4 C’s Principles in Parenting

The 4 C’s principles by Dr. Conte, an american psychology professor, remind us of core principles that parents should keep in mind while raising children. The idea behind these four simple principles – Choices, Consequences, Consistency, and Compassion – is easy to understand, but may also be easy to forget at times. However, they are the key to successful parenting building a solid foundation for children’s mental well-being and balanced family dynamics.

1. Choices 

“Providing your children with choices will help them learn that choices are inevitable in life.”

It is important to let children explore the world around them, try different things and give them the option to make their own decisions at times. You can provide the choices a child has according to your rules and boundaries (e.g., “you can either have X or Y”). This approach helps with the development of autonomy as well as independence. Children encouraged to make their own decisions tend to become more confident and have high self-esteem later in life. Furthermore, they learn to take responsibility for their actions and that mistakes are ineviatble part of the learning process, which further fosters their resilience.

2. Consequences

“Every choice we make has a consequence.”

Consequences, both positive and negative, are natural outcomes of the choices children make. Therefore, it is crucial to help children navigate through the real-life implications of their actions. Consequences should be applied promptly and explained clearly to reinforce the connection between actions and outcomes. Make sure to encourage positive behavior by highlighting the effort and strategies children use, promoting a growth mindset that values persistence and problem-solving. By consistently applying these principles, parents can create a structured environment where children understand that their choices have meaningful and appropriate consequences, preparing them for the broader world.

3. Consistency

“Whatever consequences you enforce, it is imperative that you stick to your guns.”

 Consistency provides children with a stable and predictable environment that fosters confidence and security. When parents consistently follow through with their words and actions, children learn that their parents mean what they say, which reduces the need for repeated reminders and threats. It is crucial that there is also consistency between both parents, otherwise the environment can get very confusing for a child. Moreover, as we know, parents are role models to children, so parents being consistent also teaches children to be consistent in their words and actions later in life themselves. This reliability helps children understand the connection between their behavior and the consequences, both positive and negative, they face. Even though maintaining absolute consistency may be a bit challenging, it definitely pays off in the long run!

4. Compassion

“When you give your children compassion, you can separate who they are from what they’ve done.”

Compassion and care is essential for nurturing a loving and supportive environment where children feel safe and valued. Parents are the primary guides and teachers for children, and hence it is important to show compassion to help children navigate their world, especially when they face difficult or uncomfortable consequences of their actions. By showing compassion, parents can differentiate between a child’s behavior and their inherent worth, reinforcing that they are unconditionally loved, regardless of their actions. Creating a non-judgmental and accepting space for children to express their issues is key to fostering emotional safety. Furthermore, compassionate parents also focus on developing their child’s emotional intelligence by helping them label and understand their emotions, and by teaching empathy through perspective-taking exercises. This allows for a stronger emotional bond between a child and their parents and also supports the child’s overall emotional and psychological development.

Take this opportunity to reflect on your own parenting approach. What aspects of the 4C’s are you already implementing in your parenting? Every child is unique, and parenting approach should be adapted based on individual needs and circumstances. These principles can help provide a nurturing environment where your child can thrive.

At Anykind, we are committed to supporting parents on their journey of understanding and implementing effective parenting strategies. Contact us if you need support on your own unique journey. 

Stay tuned for more insights and tips on parenting! For more content make sure to follow our Instagram, Facebook and Linkedin.

References:

Conte, C. (2009). Dr. Conte’s Four Cs of Parenting. In Fostering Families Today (pp. 44-46).

Conte, C. (n.d.). Four C’s of Parenting. Retrieved from https://www.drchristianconte.com/four-cs-parenting/

Grand Canyon University (2019). The 4Cs of Parenting. Retrieved from https://www.gcu.edu/blog/psychology-counseling/4-cs-parenting

Chiu, E. (2020). Parenting strategies: The 4C’s for child mental well-being. Retrieved from https://www.sydneypsychhub.com.au/parenting-strategies-the-4cs-for-child-mental-well-being/

Understanding parenting styles

Understanding the principles of different parenting styles can empower you to choose the approach that best supports your child’s development and well-being. Let’s explore the four main parenting styles based on the work of developmental psychologist Diana Baumrind and Stanford researchers Eleanor Maccoby and John Martin.

1. Authoritarian Parenting 

Authoritarian parenting is characterized by one-way communication – parents set strict rules without explanation. They tend to have high expectations of their children with limited flexibility. The home environment is less nurturing and mistakes are met with punishments rather than opportunities for learning and growth. While this approach may secure obedience, it can hinder emotional and self-esteem development. Furthermore, children may lack autonomy and hence have develop problems making their own decisions.

2. Authoritative Parenting 

Despite their titles may sound similar, authoritative parenting style is very different from the authoritarian style. Authoritative parents nurture the relationship with their child with clear expectations and rules communicated openly. Open communication fosters a supportive environment where problems are solved together and children are encouraged to express themselves. While parents are respected, they are not feared or blindly obeyed. 

Authoritative parenting is widely accepted as the most recommended parenting style as it leads to the healthiest outcomes. Research show that children raised by authoritative parents are confident, responsible, and able to self-regulate.

3. Permissive Parenting 

This parenting style is mainly child-driven with warmth but lacks discipline, rules and clear expectations. Parents are often indulgent, taking on a friend-like role instead with little structure and respect. This can result to children having issues with self-regulation, respecting rules or boundaries, and developing healthy habits. They are more likely to have problems with authorities and to avoid confrontations.

4. Uninvolved Parenting 

Uninvolved parenting is characterized by minimal engagement and responsiveness to a child’s emotional and developmental needs. Parents provide basic necessities but little emotional support, guidance, or supervision. This can lead to feelings of neglect and insecurity in children, impacting their overall well-being. Children raised this way more often show low self-esteem, lack of self-control, and are less competent than their peers. They might encounter academic, social, and emotional challenges.

Take this opportunity to reflect on your own parenting approach. What aspects resonate with your values and goals for your child’s future? Every child is unique, and parenting styles can be adapted based on individual needs and circumstances. By understanding and choosing a parenting style that aligns with your family dynamics and values, you can create a nurturing environment where your child can thrive emotionally, socially, and academically.

At Anykind, we are committed to supporting parents on their journey of understanding and implementing effective parenting strategies. Contact us if you need support on your own unique journey. 

Stay tuned for more insights and tips on parenting! For more content make sure to follow our Instagram, Facebook and Linkedin.

Resources:

Baumrind, D. (1991). Parenting styles and adolescent development. In J. Brooks-Gunn, R. M. Lerner, & A. C. Petersen (Eds.), The encyclopedia on adolescence (pp. 746-758). Garland Publishing

Pinquart, M., Gerke, DC. Associations of Parenting Styles with Self-Esteem in Children and Adolescents: A Meta-Analysis. J Child Fam Stud 28, 2017–2035 (2019). https://doi.org/10.1007/s10826-019-01417-5

Gao, D., Liu, J., Bullock, A., Li, D., & Chen, X. (2021). Transactional models linking maternal authoritative parenting, child self-esteem, and approach coping strategies. Journal of Applied Developmental Psychology, 73, 101262. https://doi.org/10.1016/j.appdev.2021.101262

Morris, A. S., Silk, J. S., Steinberg, L., Myers, S. S., & Robinson, L. R. (2007). The role of the family context in the development of emotion regulation. Social Development, 16(2), 361–388. https://doi.org/10.1111/j.1467-9507.2007.00389.x

Lavrič, M., & Naterer, A. (2020). The power of authoritative parenting: A cross-national study of effects of exposure to different parenting styles on life satisfaction. Children and Youth Services Review, 116, 105274. https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2020.105274

Baumrind, D. (2013). Authoritative parenting revisited: History and current status. In R. E. Larzelere, A. Sheffield, & A. W. Harrist (Eds.), Authoritative parenting: Synthesizing nurturance and discipline for optimal child development. American Psychological Association.

Oplossingsgerichte gesprekken

Als schoolpsycholoog is de oplossingsgerichte aanpak een van mijn favoriete manieren om met kinderen te werken. Het zorgt ervoor dat je samen problemen omdenkt en inspirerende gesprekken voert. In deze blog deel ik graag een twee werkvormen die je thuis, op school of tijdens begeleidingen kunt gebruiken om oplossingsgericht aan de slag te gaan.

Oplossingsgerichte vragen stellen
‘Ik ben zo boos, ik kan die persoon niet uitstaan!’ Wanneer een kind (maar ook een volwassene…) een probleem of een conflict aankaart, kan het verleidelijk zijn om diep in te gaan op hoe naar de situatie is. En hoewel het absoluut van belang is om de gevoelens van het kind te erkennen, kan het contraproductief zijn om daar tijdens het gesprek langer dan nodig is in te blijven hangen. In de plaats daarvan kun je vragen waardoor hij/zij een oplossingsgericht gaat denken. Voorbeelden van dit soort vragen zijn:
– Wanneer doet het probleem zich niet voor?
– Wat doe je dan anders?
– Wat zijn de veranderingen in de goede richting tot nu toe?
– Wat wil je voor het probleem in de plaats?
– Hoe wil je door anderen geholpen worden?
– Welke volgende kleine stap zou je nu kunnen nemen?

De pizza!
Onlangs was ik te gast bij de podcast The Succes Show om in gesprek te gaan diverse onderwerpen gelinkt aan psychologie. Voor het einde van de show had ik twaalf rode en groene ‘pizzapunten’ meegenomen en verteld dat ik daar veel aan heb tijdens het begeleiden van kinderen. Deze werkvorm zorgt ervoor dat je samen een probleem en een ideale situatie visualiseert. Het concept is simpel: vraag het kind om aan te geven wat de ratio van rode tot groene pizzapunten is met betrekking tot de situatie. Is het bijvoorbeeld hopeloos, dan liggen er twaalf rode pizzapunten in een cirkel op tafel. Vervolgens gebruik je de oplossingsgerichte vragen om met het kind te bespreken wat er zou moeten veranderen zodat de pizza 1 puntje groener wordt… En nog eentje… Totdat de best mogelijke uitkomst is bereikt.

Het is bij beide werkvormen van belang dat het kind zelf met oplossingen komt en eigenaarschap heeft over het proces. Als volwassene stel je alleen de vragen, tenzij je om advies wordt gevraagd!

Meer lezen? Ga hier naar het overzicht met al onze blogs over onderwerpen die we tegenkomen in de dagelijkse praktijk. Van leesplezier tot sociaal-emotionele problematiek, van de mindset theorie tot tips voor ouders en scholen. Én natuurlijk meer BLH’ers die de 5 vragen beantwoorden.

5 vragen aan… Annemarie en Froukje

Wie lopen er rond op de vestigingen van BLH? Wat is hun specialiteit? En hoe werken ze? Maak kennis met onze medewerkers. Deze keer BLH’ers Annemarie en Froukje.

Wat zijn je werkzaamheden bij BLH?

Froukje: “Ik begeleid vooral leerlingen met dyslexie, NT2 leerlingen, leerlingen met faalangst en zij die hulp hebben met hun studievaardigheden.”

Annemarie: “Ik begeleid kinderen met zowel leerproblemen als sociaal-emotionele problematiek. Vaak is er sprake van een combinatie. Wanneer kinderen niet lekker in hun vel zitten, gaat het leren moeizamer. Andersom is het vaak ook zo dat leerproblemen zorgen voor bijvoorbeeld onzekerheid, frustratie of faalangst.”

Welke creatieve, grappige dingen doe je tijdens de begeleiding?

Froukje: “Leerlingen die niet graag lezen heb ik wel eens op een leuke manier beloond als ze goed gelezen hadden. Ik ben een keer met een leerling mijn puppy gaan uitlaten als beloning, een met ander kindje speelde ik als beloning verstoppertje. Was voor mij een stuk lastiger verstoppen dan voor de leerling.”

Annemarie: “Tijdens begeleidingsmomenten oefen ik vaak met het trainen van bepaalde vaardigheden. Door specifiek een bepaalde vaardigheid te benoemen en in te oefenen, wordt het voor een kind (en zijn omgeving) concreet en kan je samen goed kijken naar wat de vooruitgang is. Zo heb ik eens met een heel onzeker meisje geoefend met ‘cool lopen’. Ze had de neiging zichzelf te verstoppen en wilde het liefst niet gezien worden door anderen. We hebben samen in een rollenspel gekeken wat het effect is van lichaamshouding en hoe je overkomt op anderen. Ze kwam erachter dat oogcontact, glimlachen en cool rechtop lopen een veel leukere indruk geeft. Daarnaast hebben we geoefend met de invloed van je eigen gedachten op je gedrag. Na haar groep 8 kamp kwam haar leerkracht naar mij toe en zei dat dit meisje de diva van de klas was geworden. Ze was ineens erg populair bij de andere kinderen. Hier was ze natuurlijk supertrots op.”

Wat vind je het belangrijkste resultaat om te behalen met een leerling?

Annemarie: “Ik vind het heel belangrijk dat kinderen zich tijdens begeleidingsmomenten op hun gemak voelen en het gevoel hebben dat ze helemaal zichzelf kunnen zijn. Naast het werken aan de gestelde doelen in het behandelplan, is er bij mij altijd ruimte om te praten over datgene waar het kind die week zelf mee komt of misschien wel mee zit. Aan het begin van de behandeling maken we hier altijd even tijd voor.”

Froukje: “Het belangrijkst vind ik het dat een kind zelf de doelen meebepaalt en ik hoop dat bijvoorbeeld het plezier in lezen zo is toegenomen dat ze het ook uit zichzelf gaan doen. Dat ze met mij samen ontdekken hoe leuk lezen kan zijn en het daarna zelf oppakken!”

Wat is je grappigste blunder tijdens een begeleiding?

Annemarie: “Ik kan er 1-2-3 geen bedenken, maar ik merk dat kinderen het heel leuk vinden wanneer ik vertel over grappige blunders, onzekerheden of problemen die ik of mijn eigen kinderen zelf meegemaakt hebben. Hierdoor durven kinderen zichzelf ook open te stellen en en voelt het heel natuurlijk om over eigen emoties, gedachten en gedrag te praten.”

Wat vond je zelf vroeger heel moeilijk op school?

Froukje: “Zelf ben ik ook dyslectisch, maar dat kwam eigenlijk pas aan het licht op de middelbare school. Ik heb toen remedial teaching gehad en dat heeft me geholpen. Op de lagere school kreeg ik het dictee steeds mee naar huis en moest het dan tien keer overschrijven. Dat hielp mij helemaal niet en voelde me ook best dom. Nu vind ik het daarom extra fijn om leerlingen met dyslexie te begeleiden en ze ervan te verzekeren dat het niets te maken heeft met hoe goed je kan leren.”

Annemarie: “Toen ik 9 was, verhuisde ons gezin naar Friesland en kreeg ik op school Friese les. Ik was de enige in de klas die geen Fries sprak. Ik vond het echt verschrikkelijk wanneer ik een beurt kreeg en de andere kinderen keihard gingen lachen om mijn uitspraak. Ik had al buikpijn als ik wist dat we die dag Fries hadden op school. Het leverde mij zoveel spanning op. Het zou fijn geweest zijn als ik wat meer had kunnen relativeren en lachen om mezelf. Dit heb ik eigenlijk pas later in mijn leven geleerd. Ik probeer bij kinderen dus eigenlijk altijd wel aandacht te hebben voor het sociaal-emotionele stukje bij leerproblemen. Zodra we het over de emoties hebben die komen kijken bij bijvoorbeeld rekenproblemen, zie je de kinderen ontspannen. Het voelt alsof ze eindelijk hun geheim kunnen delen dat het niet kunnen rekenen gewoon heel erg rot voelt en ze zich het liefst willen verstoppen. Ze voelen zich hierdoor begrepen en de eerste stap is gezet.”

Meer lezen? Ga hier naar het overzicht met al onze blogs over onderwerpen die we tegenkomen in de dagelijkse praktijk. Van leesplezier tot sociaal-emotionele problematiek, van de mindset theorie tot tips voor ouders en scholen. Én natuurlijk meer BLH’ers die de 5 vragen beantwoorden. 

5 vragen aan… Saskia en Elly

Wie lopen er rond op de vestigingen van BLH? Wat is hun specialiteit? En hoe werken ze? Maak kennis met onze medewerkers. Deze keer BLH’ers Saskia en Elly.

Wat zijn je werkzaamheden bij BLH?

Saskia: “Ik werk vooral met kinderen met leerproblemen en daarbij komende sociaal-emotionele problematiek. Ik heb veel zorgarrangementen op scholen gericht op rekenen, spellen, lezen, begrijpend lezen, taakaanpak. Daarnaast geef ik dyslexiebehandelingen binnen de vergoede zorg en begeleid ik particulier leerlingen op het gebied van spelling, lezen, rekenen en dyslexie. Ook doe ik diagnostiek op het gebied van intelligentie, dyslexie, dyscalculie, ADHD en Autisme.”

Elly: “Mijn voornaamste werkzaamheden zijn op het gebied van dyslexie. Ik voer al sinds 2009 de ONL behandelingen uit. Binnen BLH doe ik dat voor het HCO. Daarnaast voer ik graag arrangementen uit op scholen en heb ik nu een vaste school waar ik de lees- en spellingsbegeleiding op zorgniveau 3 uitvoer. Ook zie ik particuliere leerlingen op de praktijk met taal- en rekenproblemen.”

Welke creatieve, grappige dingen doe je tijdens de begeleiding?

Elly: “Ik laat leerlingen vaak op een gekke manier oefenen met lezen. Dat kan zijn met gekke stemmetjes, op verschillende plekken in de ruimte, bijvoorbeeld onder de tafel of draaiend op een stoel, met meisjes nog wel eens in een handstand tegen de deur. Je kunt het zo gek niet bedenken.”

Saskia: “Ik hou heel erg van spelletjes en vind het leuk om een sessie met een kind af te sluiten met een spelletje. ​Laatst had ik een leerling waarmee ik het spel Dobble speelde. Hij was ontzettend fanatiek en wilde per se winnen. Na een tijdje had ik door dat hij soms maar wat zei en dus aan het valsspelen was. En hij dacht dat ik dat ook deed?! Toen heb ik hem uitgelegd wat een tactiek kan zijn om sneller het overeenkomende figuur te vinden. Hij ging het proberen en dat werkte. Nu is hij nog net zo fanatiek, maar speelt hij wel op een eerlijke manier.”

Wat is je grappigste blunder tijdens een begeleiding?

Saskia: “Ik bega niet zoveel blunders geloof ik of ik onthoud ze niet omdat ik ze het liefst zo snel mogelijk vergeet. Ik wil het graag goed doen en probeer de dingen goed voor te bereiden zodat de kans op een blunder zo klein mogelijk wordt.”

Elly: “Ik ben laatst op een trap in een school uitgegleden op de laatste twee treden, terwijl ik wekelijks de leerlingen attendeer dat ze rustig van de trap moeten lopen. Sindsdien word ik er elke week aan herinnerd en kijk ik wel uit. De wending is dat zij nu ook niet meer hollen van de trap.”

Hoe komt de mindsettheorie terug in je werkzaamheden?

Elly: “Mijn grootste boodschap tijdens mijn begeleiding is dat fouten maken mag. Met name leerlingen met dyslexie denken dat ze niets kunnen, terwijl hun talent vaak op creatief gebied ligt. Dat talent probeer ik ze juist te leren toepassen op leergebied. Voorbeeld: als de gebruikelijk steunkaarten niet werken voor een kind en dat kind kan goed tekenen, dan laat ik het kind juist zijn/haar eigen steunkaarten maken.”

Saskia: “Door te starten met een talentengesprek en de nadruk te leggen op het positieve. Waar ben je goed in, waar word je blij van. Omdat er altijd al zoveel gelet wordt op wat er niet goed gaat. Vervolgens probeer ik met behulp van groeitaal de nadruk te leggen op het proces en niet zozeer het eindresultaat. Sommige kinderen zitten soms zo vast in hun fixe denken dat het nog een hele uitdaging is om ze iets van een groeimindset bij te brengen. En ik probeer uit te leggen hoe leren in je hersenen werkt. Hoe je verbindingen legt en dat je deze kunt versterken door te herhalen en te oefenen. En het zo steeds makkelijker gaat!”

Wat vond je zelf vroeger heel moeilijk op school?

Elly: “Ik vond geschiedenis en aardrijkskunde vaak hele moeilijke vakken om te leren. Het werkte voor mij goed om een bepaalde tijdlijn of onderwerp visueel te maken, dus met plaatjes. Of ik keek documentaires over bijvoorbeeld de Tweede Wereldoorlog. In mijn schooltijd had je nog geen Youtube etc… dus daar kwamen heel wat videobanden aan te pas.”

Saskia: “Ik vond het heel spannend om nieuwe dingen te gaan doen. Zo spannend dat ik ze liever niet deed en uit de weg ging. Achteraf heb ik spijt van dingen die ik toen niet gedaan heb, vaak valt het namelijk best wel mee en is het minder moeilijk, eng of ingewikkeld dan je jezelf wijs gemaakt hebt. Nu kijk ik naar hoe ik de drempel voor nieuwe dingen minder hoog voor mezelf kan maken. Bijvoorbeeld door me goed voor te bereiden, anderen in te schakelen en open te zijn over wat ik spannend vind.”

Meer lezen? Ga hier naar het overzicht met al onze blogs over onderwerpen die we tegenkomen in de dagelijkse praktijk. Van leesplezier tot sociaal-emotionele problematiek, van de mindset theorie tot tips voor ouders en scholen. Én natuurlijk meer BLH’ers die de 5 vragen beantwoorden. 

BLH in Sri Lanka

DREAM, PLAN… ACTION!

Every child is unique and has their own talents. However, not every child develops those talents the same way, at the same time and in the same conditions. BLH is here to support children who experience difficulties in their development, be it at school, at home or elsewhere. 

At BLH, we help children and adolescents at our practices which are spread out across the Netherlands. However, we also aim to provide help for children on a global scale. This dream started when Lizette (founder of BLH and psychologist) was traveling through Sri Lanka. There, she noticed a big contrast in Dutch and Sri Lankan learning culture, yet she also noticed similarities between Dutch and Sri Lankan children and their psychological and educational difficulties. These observations inspired her to become involved and take action. 

Specialists from BLH travel to Sri Lanka to offer guidance and knowledge on subjects such as psychology and education. BLH cofounded an association for the children’s village in Galle, in the southern part of Sri Lanka. Through this programme, BLH has made a positive impact. 

In 2022, BLH started a new and exciting project in Sri Lanka. In collaboration with University College Leuven Limburg, we are creating an academic programme in the field of child and youth psychology. Our primary partners are Child Action Lanka and the ICBT campus. 

We aim to have the academic programme be as sensitive to the Sri Lankan culture as possible, which is why we are collaborating with locals and social workers in Sri Lanka. They are their own experts when it comes to Sri Lankan culture and religious beliefs. Our contribution is sharing knowledge of evidence-based methods. And by educating professionals in the working field, we hope to make a lasting impact. 

We use the international working name AnyKind for the English-language services we offer. Our goal is to help children all over the world by educating social workers in child and youth work. This way, the information will not get lost once we leave. With the help of our wonderful volunteers and contributors, a real change can be made.

Would you like to stay updated? Follow us on Instagram: anykind_insta.

JOIN US 

We need your help to fulfil our dream! With your donation you can be part of the this movement and we can support the basic needs of Sri Lankan children, such as school supplies and training tools. That way, we can give them a brighter future. 

Because we offer  all the help ourselves, we are in the position to monitor the results of our work and our funds. We simultaneously learn about the eastern culture and implement this knowledge in our ‘western’ approach – that is to say in the way we provide treatment at BLH. Most definitely a win-win situation! 

This is how you make a donation: go to your internet banking application. Fill in this account number: NL58RABO0168465507 (account holder name: Buro Leerlingenhulp Lizette Scheer) and add the following description: Donation BLH in Sri Lanka.  

We appreciate every donation, however big or small. 

Finally, you can also visit our webshop. To download or buy a product, we ask you to make a donation of which a 100% goes to our Sri Lanka project. 

Thank you very much! 

P.S. If you want to learn more about this project, you can read our blog.

5 vragen aan… Jasmijn en Esther

Wie lopen er rond op de vestigingen van BLH? Wat is hun specialiteit? En hoe werken ze? Maak kennis met onze medewerkers. Deze keer BLH’ers Jasmijn en Esther.

Wat zijn je werkzaamheden bij BLH?

Jasmijn: “Nu ik er goed over nadenk doe ik van alles binnen BLH. Ik begeleid kinderen en jongeren met leerproblematiek, voer RT uit op scholen, verricht onderzoek en geef behandelingen in de basis GGZ voor hoofdzakelijk kinderen met ADHD en sociaal-emotionele problematiek, ik werk voor REACH en tot slot werk ik samen met de Buitenjuf. En oh ja, ik manage ook deels het Sri Lanka project. Het is fantastisch om zo gevarieerd bezig te kunnen zijn.”

Esther: “De meeste kinderen die ik zie, komen bij mij voor dyslexiebehandelingen. Deze kinderen heb een diagnose dyslexie en een behandelindicatie. Met hen doe ik verschillende oefeningen, zowel mondeling als op de computer, met als doel dat ze uiteindelijk ​vooruitgaan met lezen. Daarnaast zie ik ook twee leerlingen die ik help met begrijpend lezen; één van hen op de basisschool en de ander in 3 Havo.”

Welke creatieve, grappige dingen doe je tijdens de begeleiding?

Esther: “Ik begeleid een meisje dat het thuis niet makkelijk heeft. ‘s Ochtends om 9.00 uur zit haar hoofd al helemaal vol met alle indrukken die ze vanuit huis heeft meegekregen. Omdat ik zelf voor mijn ontspanning en om te ontprikkelen na een drukke dag regelmatig mediteer, dacht ik: ‘Hé laat ik dat bij haar ook eens proberen!’ We starten nu de behandeling met een korte meditatie van 3 minuten. Na die drie minuten voelt ze zich helemaal ontspannen en is haar hoofd leeg, zodat ze open staat voor wat ik haar wil leren tijdens de behandeling. Mooi hè?’’

Jasmijn: “Ik gaf een jongen begeleiding voor begrijpend lezen. Hij was moeilijk te motiveren en had weinig zin in de begeleiding. Toen ik doorvroeg naar wat hij leuk vond, vertelde hij mij dat hij groot fan is van ACDC. Toen hebben we maar even heel hard zijn favoriete nummer van ACDC opgezet en heb ik een tekst over rockmuziek opgezocht. Hij bloeide helemaal op en we zijn daarna lekker aan de slag gegaan! ’’

Wat is je grappigste blunder tijdens een begeleiding?

Jasmijn: “Tijdens rekenbegeleiding was ik een keer heel overtuigend een som aan het uitleggen aan een groep 8er, totdat ze mij op een rekenfout wees. Mijn eerste reactie was dat ik mij schaamde. Maar het prachtige eraan was, was dat zij de som aan mij uit ging leggen en het vlekkeloos deed. Ze ontving ook voor faalangst begeleiding van mij en straalde op dat moment ontzettend veel zelfvertrouwen uit! Niet alleen dat ze de som goed had, maar ook omdat ze had durven zeggen dat ik het niet helemaal juist deed en zij daar toen het voortouw in nam. Ik was hartstikke trots op haar.’’


Esther: “Oeh, dat is een lastige vraag. Daar heb ik echt even over na moeten denken. Eigenlijk heb ik voor zover ik weet nog nooit een echte blunder begaan… Soms ben ik een beetje chaotisch en dan benoem ik dat naar de leerlingen. Sommige komen dan met heel handige opmerkingen als “Juf, ik zou dat de volgende keer maar in de tas laten zitten…” Soms denken we als volwassenen veel te ingewikkeld omdat we ons laten hinderen door beperkingen (‘dat kan niet want…’). Leuk om de vindingrijkheid en de ​​creativiteit van de kinderen te horen en toe te passen.”

Hoe komt de mindsettheorie terug in je werkzaamheden?

Esther: ‘’Mijn motto is al jarenlang: ‘Je kunt meer dan dat je denkt’. Dat probeer ik de leerlingen ook te laten inzien. Ik maak vaak gebruik van grafieken of tabellen waarbij ik laat zien hoeveel woorden een kind goed gelezen heeft óf hoe lang ze over een rijtje met 15 woorden doen. Het is mooi om te zien dat ze trots zijn wanneer ze sneller zijn gaan lezen. En wanneer het minder goed ging dan de vorige keer, bespreken we hoe dat kwam. Soms leg ik ook uit dat je niet de hele dag een topprestatie kunt leveren; dat zou echt zwaar vermoeiend zijn. Daarnaast geef ik de leerlingen ook mee dat het oké is om te zijn wie je bent. Want als de wereld alleen maar uit Albert Einsteins zou bestaan, in wat voor wereld zouden we dan leven? Diversiteit maakt de maatschappij alleen maar mooier.’’

Jasmijn: ”Ik probeer kinderen altijd bewust te maken van hun denkproces als ze moeten beginnen met een taak die ze moeilijk vinden. Door alle denkstappen langs te gaan, komen zij er snel achter dat die negatieve gedachten niet behulpzaam zijn. Samen kijken we dan hoe we die gedachten om kunnen vormen in helpende gedachten. Als een begeleiding start, begin ik meestal ook met een psychoeducatie over hoe mensen leren en hoe dat werkt in de hersenen. Kinderen vinden het onderwerp ‘hersenen’ namelijk ontzettend interessant.”

Wat vond je zelf vroeger heel moeilijk op school?

Jasmijn: “Vroeger had erg veel last van faalangst en ik vond dat ik alles zelf maar moest kunnen. Wat mij toen heeft geholpen is dat ik toch om hulp ben gaan vragen en dat daar geen schaamte in zit. Ook ben ik gestopt met mijzelf vergelijken met anderen. Iedereen heeft zo zijn eigen talenten en het is helemaal oké om iets moeilijk te vinden. Met wat extra oefening kom je er wel.”

Esther: “Vroeger vond ik geschiedenis en aardrijkskunde heel erg moeilijk. Je krijgt bij deze vakken zó veel informatie aangeboden. Hoe weet je nu precies wát je moet onthouden? Liever was ik bezig met talen zoals Engels, Frans, Grieks en Latijn: daar zat tenminste een structuur in ?. Ik heb vaak geluk gehad met docenten/leraren. Zij konden namelijk heel grappig en ​inspirerend vertellen. Hierdoor onthield ik vaak de belangrijkste dingen wel. De samenvatting in het boek doorlezen én hardop vertellen aan een denkbeeldig iemand (of mezelf) wat me is bijgebleven uit het hoofdstuk, was ook een handige strategie. En nog één laatste tip: als je iemand iets uitlegt wat je net geleerd hebt, dan weet je eigenlijk al hoe het werkt! Dus: help een ander als hij/zij er niet uitkomt en vertel hoe jij het zou doen.’’

Meer lezen? Ga hier naar het overzicht met al onze blogs over onderwerpen die we tegenkomen in de dagelijkse praktijk. Van leesplezier tot sociaal-emotionele problematiek, van de mindset theorie tot tips voor ouders en scholen. Én natuurlijk meer BLH’ers die de 5 vragen beantwoorden. 

Dyslexie en hoogbegaafdheid

Wat kinderen makkelijk en moeilijk vinden op academisch gebied kan heel erg variëren. Sommigen kunnen moeilijk stilzitten in de klas en hebben moeite met het opnemen van informatie, anderen hebben een talenknobbel en vinden rekenen lastig. En soms heb je kinderen die heel hoog scoren op een intelligentietest, maar toch kampen met ernstige lees- en spellingproblemen.

Als psycholoog/orthopedagoog krijgen we dan te maken met de vraag: maakt het iets uit voor de diagnose van dyslexie wanneer een kind hoogbegaafd is? En voor de behandeling?

Het antwoord op de eerste vraag is simpel: de criteria voor dyslexie zijn voor iedereen hetzelfde! Het is niet zo dat als je bovengemiddeld intelligent bent, je niet tot de zwakste 10% lezers en/of spellers hoeft te horen voor de diagnose dyslexie. Al kun je óók wanneer je buiten die groep valt last ondervinden van lees- en spellingproblemen.

Voor de behandeling van dyslexie kan hoogbegaafdheid wél een verschil maken. Behandelsessies worden sowieso altijd aangepast aan de behoeften, interesses en capaciteiten van een kind. Om hoogbegaafden te begeleiden kan er nadruk worden gelegd op de volgende zaken:

  • Zoek samen naar de samenhang in spellingregels en orden deze op een logische manier in een spellingschriftje. Op deze manier wordt het ‘grotere’ plaatje zichtbaar;
  • Hierop aansluitend: vermijd het stampen van informatie;
  • Laat het kind zijn eigen fouten zoeken en verbeteren, dit vergroot het eigenaarschap in het leerproces;
  • Zorg ervoor dat een psycho-educatie over dyslexie ook ingaat op de kenmerken van hoogbegaafdheid.

Wil je meer lezen over dyslexie en hoogbegaafdheid? De Stichting Dyslexie Nederland heeft hier een interessant document over gepubliceerd. Ook raden we het boek Dyslexie als Kans aan voor de nieuwste bevindingen rondom over dit onderwerp en om meer te leren over het ‘dyslectische brein’ in het algemeen.

Meer lezen? Ga hier naar het overzicht met al onze blogs over onderwerpen die we tegenkomen in de dagelijkse praktijk. Van leesplezier tot sociaal-emotionele problematiek, van de mindset theorie tot tips voor ouders en scholen. Én natuurlijk meer BLH’ers die de 5 vragen beantwoorden.